Abrente incerto

A sapeira

O pase de diapositivas require JavaScript.

Daquela a viña ocupaba o espazo que vai do monte do Castro ao río Arnoia. Os socalcos gapearan pola ladeira coas unllas dos homes cavadas entre a pedra e a terra para gañar uns metros de fertilidade sobre as costas cansas do Val de San Vicente. O suor regou o bacelo ata sangrar un viño novo que dese vida ao noso sangue.

Os antergos fixeran un curral. Por quendas levabamos o gando para pasar alí un mes. Servía para facer esterco ao lado da viña e non ter que subilo por unha costeira na que o carro no subía.

Agora fican as paredes núas nunha curva da estrada. Un enorme carballo asombra a Sapeira de arriba. Uns castiñeiros tímidos non se atreven a formar un souto… Pero os loureiros corren lixeiros polas penas arriba desde o fondal do val, procurando no curuto a luz que o vento norte lles nega.

Os lumes de onte

Es fin de semana todo, pero especialmente a xornada do domingo, reavivaron a miña visión de que formamos parte do mesmo ecosistema de Predrogao Grande.

Non faltaron horas de pánico, nin mortos, nin desinformación da poboación nin certa descoordenación entre os equipos de emerxencia, por outra banda un enorme exemplo de profesionalidade e de servizo público.

Falta, iso si, unha revisión das nosas políticas forestais, da relación entre as especies pirófilas e o lume nos montes, da nosa relación coa terra que nos sustenta.

Paremos a ideoloxía sexista!

Na evolución das desigualdades entre homes e mulleres, chama a atención a falta de pulo que vivimos hoxe respecto das arelas de igualdade, como se todo estivese feito ou, máis ben, como se quedase pouco por facer.

Pero chama aínda máis a atención a existencia de campañas pensadas co obxecto de parar e desactivar calquera tipo de esforzo a prol da paridade. Concretamente, está pasando desde os círculos máis doctrinarios á rúa unha tendencia a descalificar as análises de xénero. A antropoloxia dun lado e a lingüística de outro, serviron para analizar as formas en que as construcións culturais aparecen diante da conciencia cotiá como se formasen parte da natureza. Desta forma foi posible cuestionar a suposta neutralidade e naturalidade dos roles asignados a homes e mulleres, para situalos nunha perspectiva comparada, que relativiza a nosa visión e introduce cambios na conciencia e na práctica diaria. A actual campaña en contra da igualdade pretende facer crer que as análises de xénero forman parte dunha ideoloxía imposta por minorías moi beligerantes e intransixentes, dispostas a acabar por todos os medios coas relacións supostamente naturais entre sexos.

Sen embargo, é o sexismo a ideoloxía que dominou durante séculos, a que amparou as diferentes formas de patriarcado, coa conseguinte opresión da metade da humanidade. Pola emancipación das mulleres, pero tamén pola construción dunha identidade masculina libre de ataduras patriarcais, adiante coas análises de xénero!, paremos a ideoloxía sexista!

Nazis

O debate escrito en paredes axuda a condensar e radicalizar as posicións ideolóxicas.
Aquí o debate comezou cunha expresión explícita de anti-semitismo. A súa descalificación introduce un novo tema de debate que non suscita ningún tipo de simpatía na maioría dos viandantes. Así avanza a presenza pública dos fascismos nas sociedades contemporáneas… ata situarse no centro da discusión.

Vitorias pírricas

Allende na memoria

Un día coma hoxe, hai 44 anos, un golpe de Estado militar, apoiado polas forzas armadas e polos Estados Unidos, trataba de cambiar o destino de Chile.

Hoxe oiremos un enorme balbordo que non permitirá oír as voces da memoria (“el fascismo y el olvido, tus peores enemigos”, dicía a pintada da cancela do Instituto do Calvario).

“Trabajadores de mi patria, tengo fe en Chile y su destino. Superarán otros hombres este momento gris y amargo en el que la traición pretende imponerse. Sigan ustedes sabiendo que, mucho más temprano que tarde, de nuevo se abrirán las grandes alamedas por donde pase el hombre libre, para construir una sociedad mejor.

¡Viva Chile! ¡Viva el pueblo! ¡Vivan los trabajadores!”

Sigan vostedes sabendo que, moito máis cedo que tarde, de novo van abrirse grandes corredoiras abeiradas de amieiros por onde pase a persoa libre, para construír unha sociedade mellor!